کدام عاقلی خودروساز زیان ده را میخرد؟
تاریخ انتشار: ۲۸ شهریور ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۶۰۴۴۷۸۷
به گزارش اتاق خبر به نقل از اقتصاد آنلاین ، چند سالی است که بحث خصوصی سازی و واگذاری سهام شرکت های دولتی نقل هر محفلی است. بحث خصوصیسازی ایران خودرو و سایپا و واگذاری سهام دولت در این دو خودروساز بزرگ کشور موضوعی نسبتاً قدیمی بوده و در دولت حسن روحانی نیز شاهد تلاشهایی برای تحقق این موضوع بودیم. ششم فروردین ماه سال جاری بود که رضا فاطمی امین، وزیر صمت، از واگذاری بلوک ۴۰درصدی و ۲۵درصدی سهام دولت در شرکتهای خودروسازی سایپا و ایران خودرو به بخش خصوصی، به منظور کاهش نفوذ دولت خبر داد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
چندی پیش حسین قربان زاده، رییس سازمان خصوصی سازی در نامهای به وزیر صنعت، معدن و تجارت در خصوص عرضه سهام دولت در شرکتهای ایران خودرو و سایپا اعلام کرد: طبق دستور رییس جمهوری در خصوص ضرورت عرضه مجموع سهام متعلق به دولت در ۲ شرکت ایران خودرو (سهامی عام) و سایپا (سهامی عام) به اطلاع میرسد که به استناد مصوبه ۵ اردیبهشت ۱۴۰۱ هیات واگذاری به ترتیب معادل ۵.۷۲ درصد و۱۷.۳۱از سهام متعلق به دولت (سازمان گسترش و نوسازی صنایع ایران) در شرکتهای ایران خودرو (سهامی عام) و سایپا (سهامی عام) در فهرست شرکتهای مشمول واگذاری سال ۱۴۰۱ این سازمان درج شده است.
در ادامه این نامه آمده است: سهام باقیمانده دولت در این دو شرکت بسیار ارزنده و طلایی است و به طور قطع، برای واگذاری آن بهصورت بلوکی باید ارزش مدیریتی این سهام نیز ارزشگذاری و لحاظ شود که مطابق برآوردهای اولیه با محاسبه اضافه ارزش بلوکی سهام دولت قیمت پایه این بلوکها بسیار بیشتر از قیمتهای فعلی روی تابلو خواهد بود. از سوی دیگر فروش سهام تودلی (زیر مجموعه های دو شرکت) این شرکتها در دستور کار وزارت صمت قرار گرفته است؛ این در حالی است که میتوان سهام باقیمانده دولت و سهام تودلی این شرکتها را با هم بهصورت بلوک واحد عرضه کرد که ارزندگی آن هم حفظ شود.
۱۱۵ هزار میلیارد تومان زیان انباشته دو غول خودروسازینکته ای که در اینجا قابل توجه است و کارنامه ی این دو شرکت بزرگ خودرو ساز را سیاه کرده است، زیان انباشته ای است که این دو غول خودروسازی کشور در سال های اخیر از خود به جا گذاشته اند. در شرایط کنونی، خودروسازان با چالش تامین نقدینگی دستوپنجه نرم میکنند و اخیرا نیز در مجامع خود خبر از ثبت زیانی هنگفت طی سال ۱۴۰۰ دادهاند، به نحوی که طبق صورت های مالی این دو شرکت مشخص شد که جمع زیان انباشته ایرانخودرو و سایپا تا پایان سال گذشته به بالای ۱۱۵هزار میلیارد تومان رسیده است. حال با این وضعیت باید دید که آیا اساسا کسی علاقه ای به خرید سهام بلوکی این دو شرکت دارد یا خیر؟
قربان زاده، رئیس سازمان خصوصی سازی در مصاحبه با تسنیم در خصوص چالش جدی عرضه سهام بلوکی این دو شرکت گفت: زمانی که من دست در جیب خودم بکنم به یک نحوی هزینه می کنم وقتی دست در جیب یک نفر دیگر بکنم به یک شکل دیگری هزینه می کنم، الآن خودروسازی سایپا و ایران خودرو دو سال است که ماده صد و چهل و یکی هستند اما خودرو تولید می شود و همچنان زیان هم می دهیم که قصه آنها دیگر خیلی قصه پر غصه ای است قصه آنها این است که اساسا ً شما باید برای محصولی که قیمت واقعی دارد آن را در بازار به رسمیت بشناسی و سپس این شرکت می آید تبدیل می شود به یک منظومه ای که سودآور است حالا می توانی واگذارش کنی، ولی شما شرکت دارید با قیمت دستوری که می خواهی آن را واگذار کنی اما کدام آدم عاقلی شرکتی را که روزانه زیان می دهد را خریداری می کند.
مطابق با ماده (۱۴۱) قانون تجارت، در صورت وقوع زیانی که حداقل نصف سرمایه بنگاه را از بین ببرد، باید هیئت مدیره بلافاصله مجمع عمومی فوق العاده صاحبان سهام را با موضوع انحلال یا بقای شرکت دعوت کند. براساس این ماده قانونی، هرگاه مجمع مزبور رأی به انحلال ندهد باید در همان جلسه و با رعایت مقررات ماده (۶) این قانون سرمایه شرکت را به مبلغ سرمایه موجود کاهش دهد. در حالیکه این دو شرکت مشمول ماده (۱۴۱) قانون تجارت بوده اند، با این حال این احکام قانون تجارت را اجرا نکرده اند و وضعیت سرمایهای این دو بنگاه با سرعت بسیاری در حال از بین رفتن (صفر شدن حقوق صاحبان سهام) است.
خصوصی سازی کلید خروج از بن بست زیان دهیطبیعتا قصد هر سهامدار و مالکی برای خرید بنگاه تولیدی، سود آوری آن است. در مورد این موضوع که دولت چگونه سبب آسیب به صنعت خودرو و زیان ده شدن ایران خودرو و سایپا شده تاکنون زیاد صحبت شده است. از تغییرات مدیران عامل این دو شرکت با تغییر دولتها و وزرا گرفته تا استخدامهای تحمیلی و مجبور کردن این دو شرکت به برخی سرمایهگذاریهای غیراقتصادی و مهمتر از همه، بحث قیمتگذاری دستوری؛ همگی ضرر و زیان مدیریت دولتی بر این دو غول خودروسازی ایرانی را میدانیم.
به لطف کنترل دولت روی ایران خودرو و سایپا، این دو شرکت نیروی مازاد قابل توجهی داشته و راندمان تولید آنها به ازای هر نفر نیروی انسانی به میزان بسیار زیادی در مقایسه با استانداردهای جهانی پایینتر است. یکی از دلایل این موضوع می تواند تحمیل نیروی انسانی به این دو شرکت از سوی دولت و مجلس باشد و به همین دلیل، کارشناسان اعتقاد دارند خروج دولت از ایران خودرو و سایپا میتواند در بلند مدت فواید قابل توجهی برای این شرکت داشته باشد. با این اوصاف به نظر می رسد، داستان بی انتهای واگذاری سهام این دو شرکت همچنان ادامه داشته باشد.
منبع: اتاق خبر
کلیدواژه: ایران خودرو و سایپا دو شرکت خصوصی سازی سهام دولت سهامی عام شرکت ها
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.otaghnews.com دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «اتاق خبر» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۶۰۴۴۷۸۷ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
(عکس) مقایسه ال۹۰ با نمونه بومیسازی شده!
در ادامه قصد داریم P ۹۰ را با تندر ۹۰ و فیسلیفتهای قبلی این خودرو که در ایران با نام پارس تندر و تندر پلاس عرضه شدند مقایسه کنیم.
به گزارش پدال، در سال ۱۹۹۹ زمانی که رنو داچیا را خرید، پروژهٔ X ۹۰ برای توسعهٔ خودرویی اقتصادی با قیمت ۵ هزار یورو آغاز شد. پس از حدود چهار سال توسعه، این خودرو نهایتاً در ژوئن ۲۰۰۴ با نام لوگان رونمایی شد. این خودرو که به موفقیت غیرمنتظرهای دست پیدا کرد، با برندهای رنو و داچیا در کشورهای سراسر جهان به تولید رسید و عرضه شد. در کشورمان پس از کشوقوسهای فراوان، لوگان که قرار بود جایگزینی برای پیکان باشد، در سال ۱۳۸۶ روی خط تولید ایرانخودرو و پارسخودرو (سایپا) رفت و با نام تندر ۹۰ در سه تیپ مختلف راهی بازار کشورمان شد درحالیکه ارزانترین تیپ آن با نام E ۰، بدون حداقل امکانات رفاهی مثل فرمان هیدرولیک، حدود دو برابر پیکان قیمت داشت.
با اینوجود و علیرغم ظاهر ساده و اقتصادی لوگان، این خودرو به لطف کیفیت بالای قوای محرکه و قطعات فنی، توانست جای خود را در بازار کشورمان باز کند. بعداً نیز نسخههای فیسلیفت و اتوماتیک تندر ۹۰ توسط خودروسازان داخلی عرضه شدند. در سال ۱۳۹۹، اما به دلیل تحریمها و خروج رنو از ایران، تولید این سدان اقتصادی فرانسوی در کشورمان پس از ۱۳ سال خاتمه یافت. چندی بعد، اما به دلیل محبوبیت لوگان در ایران و همینطور در اختیار داشتن امتیاز پلتفرم و وجود زیرساختهای تولید در کشور، سایپا تصمیم به ساخت بومیسازی ایرانیزه کردن آن گرفت که نتیجهٔ آن خودرویی بنام P ۹۰ شد.
P ۹۰ که قرار است توسط پارسخودرو تولید شود، اواخر فروردین ۱۴۰۲ رونمایی شد و با توجه به اینکه بهتازگی کاتالوگ آن منتشر شده است، به نظر میرسد فاصلهٔ زیادی با عرضه به بازار ندارد. به همین دلیل، قصد داریم در ادامه این لوگان بومی را با تندر ۹۰ و فیسلیفتهای قبلی آن مقایسه کنیم. لازم به ذکر است، درحالیکه قبلاً به نام کادیلا برای این خودرو اشاره شده بود، به نظر میرسد قرار است با همان نام P ۹۰ به بازار عرضه شود، زیرا در کاتالوگ مذکور همین نام دیده میشود.
طراحی بیرونیسایپا نمای جلوی و عقب تندر ۹۰ را بهطور کامل بازطراحی کرده و سعی داشته نمای مدرنی به پیکر قدیمی و سادهٔ این خودرو ببخشد. در قسمت جلوی خودرو مجموعهٔ چراغها، جلوپنجره و سپر بهطور کامل از نو طراحی شده است. این طراحی جدید با جلوپنجرهٔ ششضلعی، چراغهای متفاوت و قاب برجستهٔ مه شکنها در طرفین سپر هرچند شاید بهخودیخود زیباتر از لوگان به نظر برسد، اما این فرم تهاجمی هیچگونه هماهنگی با پروفیل جانبی خودرو ندارد، زیرا این قسمت کاملاً دستنخورده باقی مانده و هیچ تغییری را نسبت به لوگان تجربه نکرده است. در اینجا طراحان حتی زحمت تغییر آینههای جانبی را هم به خود نداده و از همان آینههای ساندرو و تندر پلاس استفاده کردهاند.
در عقب خودرو شاهد چراغهای جدیدی هستیم که تا روی در صندوق کشیده شده و با فرم جعبهای خودرو هماهنگی بیشتری دارد. در پایین هم سپر با بخش بزرگی از پلاستیک سیاه بازطراحی شده است. بهطورکلی، هرچند شاید طراحی جلو و عقب P ۹۰ با نمایی مدرنتر و تهاجمیتر بهخودیخود زیبا باشد، اما ناهماهنگی این طراحی جدید با فرم بسیار ساده و قدیمی پروفیل جانبی لوگان تضاد ناخوشایندی ایجاد است. این در حالی است که در فیسلیفتی که داچیا در سال ۲۰۰۸ روی لوگان انجام داد و در سال ۱۳۹۶ توسط ایرانخودرو با نام تندر پلاس در کشورمان عرضه شد، طراحی خودرو با تغییراتی نهچندان بزرگ، اما مؤثر و بدون بر هم زدن فرم هماهنگ لوگان، بروزتر و شکیلتر شد.
از سوی دیگر، خود سایپا نیز در پاییز سال ۱۳۸۷ درحالیکه تازه لوگان به ایران آمده بود، فیسلیفتی جزئی روی آن انجام داد که با نام پارس تندر عرضه شد. مهمترین تغییر ظاهری این خودرو در قسمت عقب با چراغهای جدید و انتقال جا پلاک از روی سپر به بالا انجام گرفته بود و نمای جلو دستنخورده باقی ماند. بااینحال، فیسلیفت پارس تندر هم چندان جالب از آب درنیامد و کمکی به زیباتر شدن لوگان نکرد.
داخلدر داخل P ۹۰ سایپا از داشبورد و رو دریها ساندرو و تندر پلاس استفاده کرده که هرچند کمی بهتر از داشبورد اولیه و قدیمی تندر ۹۰ به نظر میرسد، اما کاملاً رنگ و بوی کهنگی دارد. البته طراحان سایپا با استفاده از نمایشگر لمسی، مجموعهٔ جدید کنترلهای سیستم تهویه و صفحه آمپر جدید سعی در بروز کردن این داشبورد داشتهاند، اما این اقدامات جزئی تأثیر چندانی نداشته و در داخل P ۹۰ همچنان شاهد همان فضای کهنه و بیروح لوگان هستیم که هیچ شباهتی به یک خودروی مدرن امروزی ندارد. همچنین در این خودرو از غربیلک فرمان کوییک استفاده شده که کاملاً با فرم کلی داشبورد خودرو بیربط است درحالیکه دکمههای بالابر شیشه همچنان روی داشبورد قرار دارند. با توجه به تغییرات بزرگ بیرونی، بهتر بود برای داخل P ۹۰ هم داشبورد جدیدی طراحی میشد تا لااقل در داخل حس خودروی جدیدتری را به خریداران بدهد. البته گفته شده نسخهٔ اتوماتیک این خودرو با داشبورد جدیدی ارائه خواهد شد.
تجهیزاتP ۹۰ از لحاظ امکانات نسبت به تندر ۹۰ پیشرفت نسبتاً خوبی داشته و سایپا مواردی مثل فرمان برقی D شکل با سیستم، پایش باد تایرها، رینگ آلومینیومی، سیستم تهویه نیمه اتوماتیک، دو ایربگ، تریم داخلی دورنگ، شیشه دودی عقب، تنظیم برقی آینههای جانبی، سنسور دنده عقب، دوربین دنده عقب، چراغهای خودکار، دیلایت، نمایشگر ۷ اینچی، آنتن کوسهای، سنسور باران، کنترل پایداری و ترمز کمکی را در نظر گرفته است درحالیکه تندر ۹۰ در تمام نسخههای قبلی خودروی بسیار فقیری بود و امکانات آن صرفاً به مواردی مثل دو ایربگ، سیستم تهویه دستی، تنظیم برقی آینههای جانبی و فرمان هیدرولیک محدود میشد.
پیشرانهغیر از طراحی بیرونی، تغییر مهم دیگر P ۹۰ زیر کاپوت رخ داده است، زیرا ازآنجاییکه امکان تولید پیشرانهٔ اصلی تندر ۹۰ یعنی K ۴ M در کشور وجود ندارد، سایپا تصمیم گرفته در این خودرو از پیشرانهٔ ME ۱۶ استفاده کند. این همان موتور EC ۵ پژو-سیترئن محسوب میشود که در دوران برجام به سایپا رسید. این موتور که از سیستم زمانبندی متغیر سوپاپ بهره میبرد را درواقع باید نسخهٔ سایپا از پیشرانهٔ TU ۵ پلاس ایرانخودرو دانست. هرچند گفته میشود موتور ME ۱۶ در برخی جزئیات مثل بلوک سیلندر با موتور ایرانخودرو متفاوت است، اما ۱۱۳ اسب بخار قدرت و ۱۴۴ نیوتن متر گشتاور تولید میکند که دقیقاً با TU ۵ پلاس یکسان است.
انتقال نیروی این موتور هم توسط همان گیربکس پنج سرعتهٔ دستی مورداستفاده در شاهین صورت میگیرد که توسط مگا موتور تولید میشود و طبق گفتهها از تکنولوژی شرکت آیسین بهره میبرد. همچنین قرار است بعداً نسخهٔ اتوماتیک P ۹۰ هم با گیربکس شش سرعتهٔ ساخت شرکت چینی DAE تولید شود. پیشرانهٔ P ۹۰ خروجی کمی بیشتری از موتور ۱.۶ لیتری K ۴ M تندر ۹۰ دارد که ۱۰۵ اسب بخار قدرت و ۱۴۰ نیوتن متر گشتاور داشت، اما نقطهٔ قوت اصلی لوگان کیفیت بالای قوای محرکه بود که باعث میشد خریداران با ظاهر زشت، کابین قدیمی و امکانات اندک تندر ۹۰ کنار بیایند درحالیکه این موضوع در P ۹۰ کمرنگ شده است. البته موتور TU ۵ هم از پیشرانههای نسبتاً کمایراد داخلی است، اما باید ببینیم نسخهٔ سایپا از این موتور چه عملکردی خواهد داشت.
جمعبندیدرمجموع، با وجود تمام تغییراتی که در P ۹۰ ایجاد شده، درحالیکه لوگان در بازارهای جهانی هماکنون در نسل سوم خود قرار دارد، تولید دوبارهٔ نسل اول که پیشینهٔ آن به بیست سال پیش بازمیگردد آنهم با پیشرانهٔ پژو و صرفاً چند آپشن بیشتر چه توجیهی دارد آنهم درحالیکه سایپا در سبد محصولات خود سدان مدرنتر شاهین را دارد که قرار است با همین پیشرانهٔ ME ۱۶ تولید شود؟ درهرحال، طبق آخرین گزارشها، تولید P ۹۰ در تیرماه ۱۴۰۲ آغاز خواهد شد و حدود ۱۰ درصد قیمت کمتری نسبت به شاهین خواهد داشت.
مقایسه مشخصات فنی
تندر ۹۰ P ۹۰ پیشرانه K ۴ M ME ۱۶
حجم موتور ۱۵۹۸ سیسی ۱۶۰۰ سیسی
قدرت ۱۰۵ اسب بخار ۱۱۳ اسب بخار
گشتاور ۱۴۰ نیوتن متر ۱۴۴ نیوتن متر
گیربکس ۵ سرعته دستی ۵ سرعته دستی
وزن ۱۱۰۰ کیلوگرم ۱۱۵۵ کیلوگرم
طول ۴،۲۴۷ میلیمتر ۴،۳۳۰ میلیمتر
عرض ۱،۷۴۰ میلیمتر ۱،۷۴۰ میلیمتر
ارتفاع ۱،۵۳۴ میلیمتر ۱،۵۳۰ میلیمتر
فاصلهٔ محوری ۲،۶۳۰ میلیمتر ۲،۶۳۰ میلیمتر
ظرفیت باک ۵۰ لیتر ۴۷ لیتر